
Eskolak Bharat Martin zumarragarrakemango ditu. 20 urte daramatza terapia hau bultzatzen eta bestebatzuekin sortu zuen eskola aitzindaria izan zen estatu mailan.
Nor da Bharat Martin?
Extremaduran jaio nintzen, bainalauzpabost urte nituenean hona etorri nintzen. Hala, ia bizitza osoaUrretxu eta Zumarragan eman dut. 16 urterekin merkatari lanean hasinintzen. Saltzaile ibiltariak ginen eta denda ere izan genuen.
Nondik dator zure izena?
Nire nortasun agirian Esteban jartzendu, baina egungo nire izena Bharat da. Meditazio maisu batek jarrizidan. Ekialdeko izena da eta argi-gerlaria esan nahi du.
Nolatan hasi zinen terapien munduan?
Duela 23 urte depresio handi bat izannuen eta horrek nire bizitza goitik behera aldatu zuen. Lanak gainhartu ninduen eta bizimoduz aldatzea erabaki nuen. Hasieranelikaduraz arduratu nintzen eta ondoren erlaxazioa eta yoga ezagutunituen. Horrenbeste irrika dugun poztasuna gure barruan dugula ohartunintzen. Barne poztasuna deritzana. Gizakiak kanpoan bilatzen dudena, baina bere barnean du behar duen guztia.
Nola ezagutu zenuen barre-terapia?
Ezberdinak ginela konturatu ginen:gertakari guztien alde ona bilatzen genuela. Barrearen bitartezzenbait gauza gertatzen zirela ohartu ginen eta yoga eta meditazioeskoletan barrea sortzen zuten ariketak lantzen hasi nintzen.Tolosako eskolako irakasle batzuk izan ginen estatuan barre-terapialandu genuen lehenak, Bartzelonako batzuekin batera. Emaztea etasemea ere honetan ari dira. Kontua ez da barre egitera mugatzen,bizitzan beste jarrera bat hartzea baizik. Esperientzia guztien aldealaia eta ona ikustea da kontua. Horrek ez du esan nahi negarrikegiten ez dugunik.
Zein da terapia honen jatorria?
Euskadin aitzindariak izan ginen, bainabarre-terapiak milaka urte ditu. Indian eta Txinan barrearieskainitako tenpluak daude. 1960ko hamarkadan amerikar batekbarrearekin mina arintzen zitzaiola ikusi zuen eta kontu hau bultzatuzuen.
Zer lan egiten duzue?
Azkenaldian Andaluziako ikastetxeetaneta Unibertsitate batzuetan lan egiten ari gara. Enpresei, elkarteeieta udalei ere tailerrak eskaintzen dizkiegu. Gainera, jendeaezagupen hau zabaltzeko trebatzen dugu. Gure eskolatik maisu handiakirten dira. Tolosan 19 lagun gara eta gure artean denetik dago:psikologoak, medikuak, irakasleak… Estatu osoan lan egiten dugu etaAraban, Sevillan eta Salamancan eskolak ireki ditugu.
Zer egiten duzue jendeak barneko pozaaurkitu dezan?
Jolasekin, ipuinekin, musikarekin…ariketak egiten ditugu. Jendeak barre egitea eta ondo pasatzealortzen dugu, baina ez hori bakarrik: tentsioa askatzen da, mugakhausten dira… Azkenean barrea bere kasa irteten da eta gizakiaprimeran sentitzen da. Barneko poztasunean murgiltzen da. Orduan,errazagoa zaigu gure bizitza ohitura aldaketekin hobetu daitekeelatransmititzea. Hala, ikasleei etxean arnaste eta barre ariketakegitea proposatzen diegu.
Nola erantzuten du jendeak metodo hauenaurrean?
Duela 15 urte atera genuen liburuxkabatean barrearen terapia eta norbere burua ezagutzeaz hitz egitengenuen. Azken honek zalantza sortzen du. Batzuek sekta bat gareladiote. Guztiz kontrakoa gara: gure helburua norbera izatea da.Mesfidantza ezagutza ezaren ondorioa da. Batzuk beldurrez hurbiltzendira gugana eta erabat murgilduta bukatzen dute. Beste batzuk osoblokeatuta etortzen dira eta desblokeatzen direnean zorabiatu egitendira. Urte askotan erreprimitu duten barre naturala ateratzenzaienean gertatzen zaie hori. Lehen sorospen emozionalen ingurukoezagutza dugu, batzuk, urte asko barre egin gabe eman ondoren,negarrez hasten baitira. Duela gutxi halako egoera bat bizi izangenuen psikologo batekin.
Estatu guztian lan egiten duzue. Zerdiozu topikoez?
Andaluziar guztiak oso alaiak direlauste dugu eta ez da hala. Han hemen baino komunikazio eskasagoa dute.Itxiagoak dira eta gehiago kostatzen zaigu eurengana hurbiltzea.
Zure lanarekin lotutako anekdota askoizango dituzu…
Batzuek, sesioen ondoren, aspaldi ikusigabeko senitartekoari deitzea erabakitzen dute. Beste batzuk osopozik etortzen dira, baina maskara kentzen dutenean barruan tristurahandia dutela ikusten da. Behin, barku batean gindoazen 300 lagunakbarrezka eta elkarri besarkatzen bukatu genuen.
Nola ikusten duzu gizartea?
Mundu hobea egin daitekeela uste dut,baina norbera bere barrenetik hasi behar da. Besteak aldatu nahiditugu, baina norberak bere burua aldatu behar du. 300 lagun ingurukeuren bizitza goitik behera aldatu dute gure eskolari esker. Denaezkortasunetik ikustetik, zoriontsu izatera pasatu dira. Guk geurebizitza nolakoa den azaldu eta besteena hobetzeko teknikak irakastenditugu. Probatzen duenak, funtzionatzen duela ikusten du.