Ascensio eta Cruz Maria Uribesalgo anaiak urte berean ezkondu ziren: 1961ean. Aurten, beraiek eta beraien emazteek, Maria Elvira Saenzek eta Filo Urrestarazuk, beraien ezteien 60. urteurrena ospatu dute.
Bizi itxaropenak gora egin duen arren, oraindik ez da oso ohikoa bikote batek ezkontzaren 60. urteurrena ospatzea. Oso osasun ona behar da. Are deigarriagoa da urte berean ezkondu ziren bi anaiek ezkontzaren 60. urteurrena ospatzea. Guztien artean, 240 urte egin dituzte ezkonduta.
Hori da Ascensio Uribesalgo, Maria Elvira Saenz, Cruz Maria Uribesalgo eta Filo Urrestarazuren kasua. Ascensiok 89 urte ditu eta bere emazteak, Maria Elvirak, 84. Bata Zumarragakoa da eta bestea donostiarra.
Gaztetan Europan zehar egin zuten bidaia batean ezagutu zuten elkar. Itzuli zirenean bidaian parte hartu zutenek bazkari bat antolatu zuten Donostian eta Ascensiok Maria Elvirari deitu zion telefonoz: ez zekiela jatetxeko bidea eta ea geltokitik jatetxera lagunduko zion. Maria Elvirak baiezkoa eman zion. Bazkalostean, zumarragarrak Donostia hobeto ezagutzea gustatuko litzaiokeela esan zion donostiarrari. Maria Elvira berriro gidari lana egiteko prest azaldu zen… eta gaur arte.
Cruz Mariari eta Filori dagokionez, batak 87 urte ditu eta besteak 86. Filo Urdiainen jaio zen, baina 5 urte zituenean gurasoak Zumarragarra etorri ziren. Handik oso gutxira ezagutu zuen bere senarra izango zena. Izan ere, Urrestarazutarrak eta Uribesalgotarrak oso gertu bizi ziren. «Parean bizi ginen. Leihora atera eta aurrean ikusten nuen», oroitu du nafar jatorriko zumarragarrak.
Ezkontza
Beraiek 1961eko maiatzaren 3an ezkondu ziren (Cruz Mariaren urtebetetze egunean) eta beraien koinatuak urte bereko urriaren 10ean (Uribesalgo anaien gurasoak ere urriaren 10ean ezkondu ziren, urte batzuk lehenago). Cruz Maria eta Filo Antion ezkondu ziren (bazkaria Ormaiztegiko bainuetxean egin zuten) eta Ascensio eta Maria Elvira Donostiako San Vicente elizan ezkondu ziren (bazkaria Ulia jatetxean egin zuten). Lehenengoek bost seme-alaba eta hamabi biloba dituzte eta bigarrenek lau seme-alaba eta zazpi biloba.
Maria Elvirak beraien garaian bikoteak elkar ondo ezagutu gabe ezkontzen zirela onartu du. «Ezkondu ondoren ezagutzen genuen elkar guztiz. Gure helburua familia bat osatzea zen eta ondo joan zaigu. 60 urte ondoren elkarrekin ondo moldatzea gauza handia da. Hori bai, emaztea senarraren menpe zegoen erabat. Senarra lanera joaten zen eta emaztea seme-alabak hezteaz arduratzen zen. Gogor lan egin behar zen hainbeste seme-alaba aurrera ateratzeko eta senarrak apenas ikusten zituen umeak. Gaur egun, ordea, gazte askoren ametsa ez da familia bat osatzea, bidaiatzea baizik». «Batzuk txakurrak dituzte, seme-alaben ordez», gehitu du bere koinatuak. «Lehengoan seme-alabarik ez zuela eduki nahi esan zuen neska batek telebistan. Dagoeneko ama zela. Bere katuaren ama».
Etorkizuna
Beraien ametsa seme-alabak izatea zen, ordea. Amets hori bete zuten eta orain bakarra gelditzen zaie: heriotza gozoa izatea. «89 urterekin ezin dut gehiago eskatu», esan du Ascensiok. Bere emazteak ez diola heriotzari beldurrik gehitu du. «Sufritzen hiltzea oso gogorra izan behar da. Heriotzarako prest nago, ordea. Akats asko ditut, baina zintzotasunez jokatzen saiatu naiz beti. Jainkoak deitzen nauenean, egindakoa aurkeztuko dut».
Egun hori iritsi bitartean, ahalik eta ondoen bizitzen eta laguntzen saiatzen dira. Cruz Mariari minbiziarekin lotutako lau ebakuntza egin dizkiote, baina oraindik egunero poteoa egiten du. Ascensiok urte asko eman ditu Antioko baselizan lanean eta lekukoa bere semeari pasa dio. Lauei asko gustatzen zaie bidaiatzea. Eta lauak Nagusilaneko boluntarioak dira. «Besteei laguntzeak ase egiten zaitu. Zenbat eta gehiago eman, orduan eta gehiago jasotzen duzu», amaitu du Maria Elvirak.
