Julen Cabrerak (Zumarraga, 1994) eskubaloia utzi behar du denboraldi amaieran eta Urola Eskubaloi Klubak omenaldia egin zion asteburuan, Urolak Hernaniren aurka jokatu zuen partidan.
Cabrerak 30 urte ditu eta 14rekin hasi zen eskubaloian jokatzen. 16 denboraldi eman ditu Urolan. Horietatik 12, lehen taldean. 400 partida inguru jokatu ditu eta azken urteetan taldeko kapitaina izan da.
Noiz eta nolatan hasi zinen eskubaloian?
Ohi baino beranduago hasi nintzen: 14 urterekin. Egun, gaztegotan hasten dira. Futbola eta pilota probatu nituen eta ondoren eskubaloia. Lagunok partidak ikustera joaten ginen Ispillara, batez ere eguraldi txarra egiten zuenean, giroa gustatu egin zitzaidan eta probatzera erabaki nuen. Kadete mailako bigarren urtean hasi nintzen.
Beti postu berean jokatu al duzu?
Ez. Erdiko eta alboko postuetan hasi nintzen, baina beste batzuk baino txikiagoa nintzen eta pibote postuan jarri ninduten. Jendeari ez zaio postu hori gustatzen gogorra delako, baina erdikoa eta albokoa nintzenean pibotearekin jokatzea gustatzen zitzaidan eta prest azaldu nintzen. 18 urterekin hasi nintzen pibote postuan.
Ze dohain behar ditu pibote on batek?
Bisioa behar du, paseak jasotzeko eta taldekideentzat espazioak sortzeko. Ez da erraza. Gainera, erdian jokatzen duten defentsak handiak izaten dira. Taldekoekin elkar ulertze handia behar da.
Nolako jokalaria izan zara?
Asko gustatu zait besteentzat jokatzea, gogor defendatzea eta mugikortasuna izatea. Baina ez naiz altua eta defentsan ezin dut ezer egin Imanol Garziandia bezalakoen aurrean. Hori dela eta, azkenaldian defentsan alboetan jokatu dut.
Lehen taldera iritsi zinenean nerabea zinen eta egun, berriz, beteranoena.
Belaunaldi ezberdinak ezagutu ditut. Alain Beltzak utzi zuenetik, beteranoena naiz. Azken bospasei urteetan kapitaina izan naiz.
Zer irakatsi diezu gazteei?
Nik eskubaloiagatik eta Urolagatik sentitzen dudana transmititzen saiatu naiz.
Zergatik erabaki duzu eskubaloia uztea?
Dagoeneko neketsua egiten zait: entrenamendu asko, asteburu asko sakrifikatu behar dira, lesioak ez ditut lehen bezain azkar gainditzen, astelehen askotan txikituta joaten naiz lanera… Orain, zorionez, lanpostu finkoa dut. Baina garai batean lesio batekin lanpostua arriskuan jartzen nuen.
Zer moduz omenaldia?
Ume batek bezala negar egin nuen. Omenaldi askotan izan naiz, baina inor ez dago prestatuta bere omenaldirako. Bizi duzun arte, ez dakizu zer den. Eskerrak eman nahi dizkiet denei.
Zer dira eskubaloia eta Urola zuretzat?
Nire bizitza izan dira. Bertan hazi naiz eta bertan hezi naute. Gainera, lagun asko egin ditut.
Talderen bat entrenatzeko asmoa al duzu?
Talderen bat hartzea eskaini didate, baina oraingoz ez dut talderik entrenatuko. Hurrengo urtebetea lasai hartu nahi dut. Dena den, nire zaletasun nagusia eskubaloia izan da beti eta Urolaren partidak ikustera joango naiz. Bestalde, kirola egiteko asmoa dut. Eskubaloia utzi duten lagunak korrikan, bizikletan… hasi dira. Ni motorrak gidatzeko baimena ateratzen ari naiz.
Urolan jarraitzen dutenentzat mezuren bat?
Lanean jarraitu dezatela. Nazionalera igotzeko play-offak jokatzeko gertu izan gara, baina inoiz ez dugu lortu. Arazoa mentala da. Seguru lortuko dutela.
Zein da Urolan ikusi duzun jolakari onena?
Iker Soraluze. Magia egiten zuen. Gauza zailenak oso erraz egiten zituen. Nik baino urte gehiago eman zituen Urolan.
Entrenatzaile bat?
Iñaki Larrea. Entrenatzaile ona eta pertsona bikaina.
