Aritz eta Oierrek hogei eta hogeita bat urte dituzte hurrenez hurren. Aritz sei urte zituela hasi zen pilotan, gehienbat bere aitak egindako bideari jarraiki. Oierri, aldiz, urtebete beranduago etorri zitzaion pilotarako grina. Hala ere, pilotaz gain, beste kirol batzuetan ere ibili izan dira baina bata bestea baino arrakasta handiagoz. Izan ere, Oier atletismoan ibili zen eta hamaika urte zituenean Gipuzkoako txapeldun izatera iritsi zen. Aritzek urtebete egin zuen Urola futbol taldean baina laster konturatu zen futbolari bezala ez zela urruti iritsiko eta pilotari buru belarri ekin zion. Erabaki ona hartu zuen eta, gaur egun, Oierrekin batera, puntako pilotaria izatera iritsi da afizionatuetan. Denera, bakoitzak bospasei txapel eskuratu ditu. Iaz bikote bezala lehenengoa lortu zuten, Gipuzkoako txapelketakoa izan zen.
2003a urte ona izan da bi gazte hauentzat. Emaitza onak lortu dituzte bikote bezala eta honek aurrera jarraitzen eta onenen artean sailkatzen lagundu die. "Negu partean nahiko ondo ibili ginen eta txapelketa ugari jokatu genituen. Gipuzkoako txapeldun izan ginen bigarren mailan eta Hernaniko txapelketan finaleraino iritsi ginen baina ezin izan genuen irabazi. Hala ere, txapelketa garrantzitsuenak udan izaten dira, Antiguon, Errenterian, Lezon eta Altsasun. Azken bietan garaile izan ginen".
Txapelketa hauek batera jokatu badituzte ere, askotan beste bikotekide batekin ere jokatu beharra izaten dute. Izan ere, erabaki hau ez dago euren esku. Sarritan txapelketetako antolatzaileek erabakitzen dute zer behar duten eta honen arabera batari edo besteari deitzen diote. Honen adibide Diario Vasco-ko txapelketa dugu. Bertan Aritzek bakarrik jokatu zuen, eta lehenengo partidak erraz irabazi bazituen ere, gaixotu eta txapelketa utzi behar izan zuen. Bakoitza bere aldetik ondo ibili badira ere, nahiago izaten dute batera jokatzea, "herri berekoak izateaz gain koadrila berekoak baikara".
Koadrila, ordea, pilotarako baino parrandarako aproposagoa izaten da… "Pilota serio hartu beharreko jolasa da. Gure aldetik ez du sakrifizio handirik eskatzen, baina hurrengo egunean partida izanez gero zaintzen saiatzen gara. Izan ere, pilota ez da taldean jokatzen den kirola, norberak bakarrik atera behar ditu partidak aurrera". Dena den, juergarako ere denbora izaten dutela argi dago, sarritan tabernaz taberna ikusten baititugu. Giro horretan pilotariek errazago ligatzen dutela esaten dute… "Pilotari izateak ez digu ligatzen batere laguntzen, herriko neskak ez baitira frontoira inguratzen. Adineko emakumeak bakarrik joaten dira partidak ikustera eta hauek dira benetan gugatik sofritzen dutenak. Gainera, herriko neskak gatz faltan daude".
Neska kontuaz hitz egiten kikiltzen ez badira, frontoian zer esanik ez… "Partida aurreko nerbioak kontrolatzen saiatzen gara, baina ez dago dudarik partida hogeita bana tantora dagoenean nerbioak kontrolatzea zailagoa dela. Momentu horietan bakoitzak bere erara erreakzionatzen dugu: Oierrek tantoari eustea izaten du helburu eta nik, aldiz, dena arriskatzen dut".
Bakoitzak bere zeregina argi izateak bikote ona osatzen laguntzen du. Hala, hainbat txapel lortu eta pilota munduan ezagun samarrak egin dira. Dena den, hasiera batean, zaletu eta aurkariek abizenengatik gogoratzen zuten batez ere bikote hau. Oroitzapen txarrak dakartzan kasualitate honengatik galdetu eta bereziki gogoratzen duten partida Intxaurrondoko frontoian Galindo eta Bayoren aurka jokatu zutenekoa dela diote: "zaila izan zen baina irabazi egin genuen, jejeje". Umorea ez dadila falta…
Modu honetara, umore onez, elkarrizketa amaitutzat emateko garaia heldu zitzaigun; baina lehenago etorkizuneko asmoei buruz galdetu genien. "Gustura gaude orain arte lortu dugunarekin eta gure helburua berdin jarraitzea da, hau da, ahal dugun bitartean pilotan jokatzen jarraitzea. Herrian pilota zaletasuna indartsu dator eta gazte asko dira gure antzera pilota eskolan dabiltzanak. Zaletasun honek aurrera jarrai dezan, ordea, beharrezkoa ikusten dugu jendea frontoira joatea".
