Xabier, egia esanda, loratu egiten zennoizean behin eta berarekin zerbait egiteko eskatzen genionean(elkarrizketaren bat edo), uzkur agertzen zen ia beti, bainaosasunagatik baino, berak zer kontatuko zigun ez omen zeukalako argi.Gero, ordea, hasten zen hizketan eta ez zekien bukatzen. Nola,gainera. Inor gutxiri ezagutu diogu haren etorria bezainbesteko ibaiederrik, sentiberatasuna ere berebizikoa, eta guztia gutxi bailitzan,errealitatea aztertzeko begi zorrotz bezain egiatia. Beti irudituzaigu harrigarri, begirada bat eta bakarrean nola zekien nahastenezkortasun eszeptikoa, baikortasun bitaminatuarekin.
Horregatik eman zigun min iaz, EuskadiSarien karietara egin zioten lotsamangarrikeriak , Bilbon, EITBkoegoitzan. Berak egundoko hitzaldia eman zuen Lopez Lehendakariarenaurrean, bi komunitaeen arteko zubigintza hartu zuelarik gai. Erdarazegin zuen, gainera, hitzaldiaren zatirik handiena kortesiaberebizikoa erakutsiz? Alferrik, ordea, poemak gaizki eta lotsagarriirakurri zizkioten eta hori ahuntzaren eztula bailitzan, hitza moztubehar ziotela idatzi zuen gero blog batean, orain Asociación deEscritores Vascos delakoaren gobernuan dabilen batek . Ez escritoreeta ez vasco, jakina: putza, horixe baizik ez. Bihotza Leteren lurhonetan baino, beste atzerri batean daukana, baldin eta bihotzikbadauka.
Ekitaldiaren arduradun haiek ez zekiten-eta ez dute jakingo oraindik- Xabier Lete nor den ere. Edo ezagutukodute egunkarietan ikusitako argazkiren batetik. Gehienez ere. Etageratuko dira “un gran poeta y mejor hombre” bezalakotopikoetan, hor zehar entzun dituztenak errepikatuz, Lete ahotanhartuta, eurak prestigiatzen direlakoan. Beude.
Guk ez dugu adiorik nahi. Lete ez baitainora joan edo joango. Haren poemetan hezitu garenok, haren kantuetaneztitu garenok, haren hitzetan ezagutu garenok, ez dugu nahi adiorik.Geratzeko ditugu Xabierren hitzak, inora baino, geure baitantinkoturiko harkaitzak bailiran, Aiako harriaren granitoz egindakoaketa, aldi berean, Bianditzeko muino emeetako gozamena ekartzendakiten horietakoak.
Ur garbia bilatuko dugu geuk ere,erreka zikin hauen artean, amets haundirik gabeko bat-batekolibrakuntzetan sinetsi ez arren, bai baitakigu urrea eta gorotzabereizten. Poeta tristeak ederki erakutsi zigun hori, haren irakurleeta entzule izateko zoria izan dugunoi. Utikan ziraunok! Utzgaitzazue geure samin eder hau gozatzen, haren kantuak milagarrenezentzuten, haren poemak geure begietan ostera urtzen. Leteren lana ezbaita inora joango den horietakoa, geure baitako arragoan geratzekoada, zorionez.
Artista handiari zor zaion esker onabaizik ez, Xabier.
Argazkia: zuzeu.com
Oharra: aurreko testua HasierEtxeberriak argitaratu zuen zuzeu.com-en 2010eko abenduaren 6an.
