«Banekien nolako exijentzia zekarren futbol profesionalera igotzeak, eta ez nuen berriro halakorik nahi»
Goi mailan hamasei denboraldi egin eta gero, Mikel Balentziagak erretiroa hartu du. Zumarragarrak «argi» zuen ez zuela futbol profesionalean jokatu nahi.
Mikel Balentziaga. Uda garai ezberdina izaten ari da Mikel Balentziagarentzat (Zumarraga, Gipuzkoa, 1988). Coruñako (Espainia) Deportivorekin Bigarren Mailara igo ostean, eta kontratua beste denboraldi baterako berritzeko aukera izan arren, bere kirol ibilbidea amaitzea erabaki du jokalari gipuzkoarrak. «Etxeko txikiez gehiago disfrutatzeko garaia da». Sopelako futbol taldeko bigarren entrenatzailea izango da aurrerantzean.
Opor garai ezberdina izaten ari da zuretzat. Zer moduz hartu duzu?
Batez ere, arraroa da, bi hamarkada direlako horrelako udarik ez nuela. Futbol talde gehienak denboraldiaurrea hasita daude, eta nik etxetik jarraitzen ditut. Arraroa eta berezia da; uda honetan aspaldi egiten ez nituen gauzak egiten ari naiz familiarekin eta lagunekin.
Familiarentzat ere berezia da?
Bai, bai. Familia gustura dago, hainbeste urteren ondoren uda normal bat izaten ari direlako nirekin, eta haientzat ere pozgarria da.
Zergatik erabaki duzu futbola uztea?
Denboraldia martxan zela, erabakiari buelta asko eman nizkion. Deportivorekin Bigarren Mailara igoz gero beste denboraldi baterako kontratua neukan. Athletic utzi nuenean, argi neukan futbol profesionala utzi nahi nuela, Espainiako Federazioaren Lehenengo Mailan jokatu nahi nuela [lehengo Bigarren B maila]. Banekien nolako exijentzia zekarren berriz ere futbol profesionalera igotzeak, eta ez nuen berriro halakorik nahi. Urte asko izan dira futbol profesionalean, zoriontasun handiko urteak, baina argi neukan ez nuela hori nahi. Futbola erabat uzteari dagokionez, klubean esan nuen uda behar nuela erabaki bat hartzeko, eta hala izan da. Bi aste egin nituen familiarekin kanpoan, eta itzulitakoan argi neukan hau zela futbola uzteko garaia.
Zergatik ez duzu futbol ez-profesionalean jarraitu? Eskaintzarik izango zenuen.
Bai, izan ditut, Euskal Herritik eta Euskal Herritik kanpokoak. Familiarekin oporretan egon naizen hamabost egun horietan asko hausnartu dut, eta uste dut badela garaia etxeko txikiez gehiago disfrutatzeko. Etapa berri honetarako gogotsu nago; hau da erabakirik onena.
Elkarrizketa osoa Berria.eus webgunean.
